Ikasturte hasiera.

Ni ez nintzen ikasturte hasieran oso urduri egoten baina, egia esan, kuriositate izaten nuen. Liburu berriak, irakasle berriak, batzuetan ikaskide berriak eta abar. Orain alabei gauza bera gertatzen zaiela nabaritzen da. Beno, nik esango nuke haiek ni baino urduriago daudela, Leire behintzat. Irati txikiagoa da eta ez da hainbeste kezkatzen, baina berak ere kurtso berriari buruzko galderak egiten dizkigu.  

Gure aldetik, Anak eta biok alaben liburuak errepasatu ditugu eta esan behar dugu nabaritzen dela maila igotzen ari dela. Batez ere, Leire kasuan, 5. Kurtsoan dago eta liburuak ez dira lehen bezain erraza. Niretzat hau desafioa da, beraien liburuak ikustea eta zer egiten duten eskolan jakitea gustatzen zaidalako. Baina, horretarako euskara ikasten jarraitu behar dut, dakidanarekin ez dela nahikoa izango uste dudalako.

Anak gauza bera iritzi du. Aurten esfortzu handiagoa egin behar dugu alabei laguntzeko. Berak maila nahikoa dauka baina nik, aldiz, euskaltegira joaten jarraitu behar dut. Nire aldetik ez dago arazorik, gustura noa euskaltegira. Batzuetan denbora ateratzea kostatzen zait, baina poliki-poliki hobetzen noa eta hori animatzen zait.