6. Eguna.
Gaur
O Grovera joan gara, Noiatik ordu eta erdi behar izan dugu han
iristeko, Potevedran dago eta. Izan ere, Arousa itsasadarrean dago, nire
ustez, Galiziako itsasadarrik politena.
Plana
izan da ontzi bat hartzea eta "batea" bat ikustea. "Batea"n muskuiluak,
ostrak eta bieiriak hazten dituzte, badakigu hemen hau industria bat
dela. Ontzian muzkuiluen dastamena albariñorekin izan ditugu, muzkuilu
ugari eman digute. Izugarriak zegoen, freko-freskoak.
Gainera, gurekin izurdeak etorri dira. Ikaragarria!! Ez da beharrezkoa esatea bidaia oso ondo izan dela. Gomendagarria, benetan.
7. Eguna.
Goizean
Murosen ibili gara, alde zaharra ondo dago buelta bat emateko eta
albariño bat hartzeko (bat edo bi edo..., guk bat bakarrik).
Arratsaldean
Carnotara joan gara. Hondartza izugarria da, zalantzarik gabe, gehien
gustatzen zaiguna. Hori bai, ura hotz dago, Carnotako hondartza ez
dagoelako itsasadarrean, hau itsaso zabala da eta nabaritzen da.
Noiara itzultzean, gelditxo bat egin dugu Punta Louron, faroan. Hemendik itsasadarraren bistak ederrak dira.
8. Eguna.
Gaur
Noiatik bueltatxo bat eman dugu eta, igandea zenez, giro handia
aurkitu dugu. Gainera, zenbait erosketa egin ditugu, kale merkatua (edo
"mercadillo") zegoen eta.
Arratsaldean berriro Porto do Son-go hondartzara joan gara. Eguraldia ederra izan dugu.
9. Eguna.
Berriro
goizean bueltatxo bat eman dugu Noiatik. Gaur Santiago eguna da eta
Galizian festa handia da, jendea dotore-dotore irten da kalera.
Eta arratsaldean, berriro, hondartzara joan gara eta hemen ere sumatu da festa dela, jende gehiago dago eta.
Hondartzan
egon ondoren, nire lehengusuarekin, Juan, eta bere familiarekin geratu
gara Noian. Juan oso jatorra da eta lagun onak izan gara beti. Orain
Bartzelonan bizi da eta ez da erraza berarekin egotea. Horregatik aukera
hauek aprobetxatu behar ditugu.
10. Eguna.
Gure
azken eguna izan da Galizian, bihar Euskal Herriara joango gara. Nire
amabitxi ikustera joateko aprobetxatu dugu. Berak Cambresen, A Coruñaren
ondoan, etxe polita dauka eta hor txurrasko egin dugtu.
Amabitxirekin
gustura nago, gustatzen zait Suizako istorioak edo familiaren istorioak
kontatzea. Gainera, aurten Belen, nire lehengusina, eta bere semea egon
da, bera ikusi gabe hamabost urte neramatza.
Beti
bezala, Galiziako oporrak asko difrutatu ditgu. Gustako litzaiguke
aititerekin ete amamarekin egotea, baina aurten ez da posible izan. Ziur
hurrengo urtean heiekin egongo garela egun batzuk gutxienez.